Smart

Gepubliceerd op 6 februari 2021 om 16:09

Ik kan er niet aan wennen, aan al die onzinnige termen. Ben ik oud, ben ik niet hip genoeg meer? Waarschijnlijk is dat zo. Verbinden, out of the box denken, uit je comfortzone, vreselijk. Ik wil helemaal niet uit mijn comfortzone, ik vind die zone heel behaaglijk, waarom moet ik daaruit? En waarom bepaalt een ander dat voor mij?Ik wil ook helemaal geen carrière. Maar blijkbaar mag dat niet meer. Ben je saai als je zegt dat je een ‘gewone’ baan prima vindt, dat je je daar goed bij voelt. Dan haal je niet alles eruit wat erin zit. Ik vraag me af wat dat alles dan wel niet is. Ik word gelukkig van samen zijn met mijn vriend en mijn kat, gewoon thuis. Ik ben blij met de paar goede vrienden die ik heb en wordt gelukkig van werken aan mijn nieuwe roman. Capaciteit en kennis hebben om meer te kunnen wil niet zeggen dat die gebruiken je ook gelukkiger zal maken. Alles overal uithalen lijkt me trouwens sowieso zeer vermoeiend. Ik ga voor kwaliteit in plaats van kwantiteit. Daar heb ik dus geen carrière voor nodig en hoef ik ook mijn comfort zone niet voor te verlaten.Ik begrijp best dat er genoeg mensen zijn, zeker jongere, die een carrière wel belangrijk vinden en daar blij van worden. Dat is maar goed ook, we kunnen niet allemaal hetzelfde doen, zijn en denken. Maar laat mij met rust, zoals ik de carrière tijgers ook hun stinkende best laat doen verder te klimmen op die ladder. Laat mij gewoon in mijn zone waar ik me prettig voel. Maar nee dat mag blijkbaar niet, uit die zone is goed voor je of je dat leuk vindt of niet. Toch bepaal ik dat als volwassen vrouw liever zelf.

Ook gebruiken we liever Engelse dan Nederlandse termen: Een telefonische afspraak zeg je niet, nee we plannen een call in. En wie heeft er nu nog een ordinaire vergadering? Dat noemen we liever een meeting, dat klinkt natuurlijk ook veel beter. Tijdens die meetings moeten we uiteraard ook veel brainstormen, waarbij de befaamde post-its tevoorschijn komen waarop je geacht wordt allemaal kreten te schrijven die ervan getuigen dat je innovatief (mee) denkt. Ik heb al zoveel gele en roze briefjes met van alles en nog wat erop geschreven geplakt zien worden en nooit had ik het idee dat die briefjes mijn werk, mooier, beter, efficiënter en of doeltreffender maakten. Hoeveel van die briefjes zullen er in al die vergaderingen, pardon, meetings, doorheen gaan wereldwijd? Zonde van al die bomen!

En natuurlijk moeten we vooral met zijn allen heel SMART denken. Volgens Wikipedia management jargon voor het eenvoudig opstellen en controleren van opdrachten. Een begrip dat in de jaren negentig opkwam bij technici, onder andere bij Philips, om hun managers te bewegen gerichte opdrachten te geven. Een term die je in menig zichzelf respecterend bedrijf nog regelmatig om de oren geslingerd krijgt. Oh ja en vergeet vooral die stip op de horizon niet. Die motiveert en biedt perspectief. En om die te behalen moeten we vooral verbinden. Zodat we samen weten wat onze doelen zijn. Bij mij wordt het tegenovergestelde bewerkstelligt. Het demotiveert me, ik word er doodmoe van en wat ik daar zeker niet mee zal bereiken is mijn doel:Vanuit mijn comfortzone werken aan mijn 2e roman (S). Als dat lukt, is dat duidelijk zichtbaar aan de glimlach op mijn gezicht (M). En als ik verstoken blijf van al deze onzin is mijn doel acceptabel (A) en weet zeker dat het voor 100% haalbaar is (R). Wanneer wil ik dat bereiken? Vandaag! (T)